YOLCU

''YOLCU''NUN ŞAHIS EKLERİNE ÇEKİMİ

Oldum olası yolculukları hiç sevmezdim zaten , uzun yada kısa mesafe hiç farketmez... Her yolculuk aklıma ayrılıkları getiriyor çünkü . Bazı yolların dönüşü var ama bazı ayrılıkların olmuyor dönüşü !.. Hayat genelde tek yönlü çok şeritli yollarda geçiyor ve çokça çıkıyor karşımıza o yolda ki yol ayrımları .

Can yakanlar hep gidenler midir? Çok mu kolay can yakmak sanıyor bazıları , can yakanların hiç yanmıyor mu canı ? Elbetteki onlarda kanıyor , kanatılıyor ...

Biraz daha mutluluk için karanlık acılara gömülmedik mi , pek çoklarımız ağlamadık mı her gece ve devamı sabahlarda ...

YOL ,YOLCU , YOLCULUK ; elimizde üç kelime birinden türemiş diğer ikisi ...

Biri dolaylı tümleç

Biri ise özne

Birine gelince yardımcı eylem bazende olur yüklem ...

Ve bu üç kelimenin bulunduğu cümlelerle başlar hayatlar . konumuna bağlı olarakta değişir hikayeler , genelde iki durum vardır :

Sevdikleriniardında bırakıp gidiyorsa acı çekenlerden olduğu malumunuz ...

Eğer mutlu yolcu hikayesi ise bunun içinde sevdikler ve kavuşma kelimeleride geçmekte ...

Gidene zor gelir o yolları geçmek ! Aslında kalana daha da zordur öylece orada kalakalmak ... Ve gitmenin adı yolculuğa bürünmüştür fakat özü ayrılıktır her halukarda ! . .

Gidenlerin yerine gelir yenileri ama yolcudur hepsi . Pek uzun zaman almaz gitmelri . İçinde bolca sevgi , isteş fiilli olsa bile cümlenin yüklemi ...Ve dur denmez gidne ; kaldıki densede fayda etmez gitmesine . giden yolcudur sonuçta kalamaz uzun süreler bir durakta !

YOLCUYUM

YOLCUSUN

YOLCU

YOLCUYUZ

YOLCUSUNUZ

YOLCULAR ! ! !