Uykusuz geçen bir gece daha
Sabahı vuruyor saatler
Hava aydınlanmaya başlıyor ,
Git gide aydınlanıyor
Ve insanların telaşı başlıyor
Hazırlanıp çıkıyor birçoğu
Aceleleri ayak seslerine dönüşüyor
Herkes yollara dökülüyor
Çünkü şehirde ;
Yaşayan insanların günü başlıyor
Sokakları insanlar arabalar aşındırıyor
Heyecanlar , umutlar , kavuşmalar
Üzüleni , güleni , can bulanı , öleni
İçinde bu saatlerin hepsi
Ve sonra güne
Ağır ağır iniyor kara
Gün giyiyor matemin rengini
Bitiyor yaşayan insanların hareketleri
Başlıyor benim ; karanlık yalnızlığım
Yas zamanım . . .
Kucaklıyor beni tüm soğukluğuyla
Yine de ısıtıyor içimi
Yanıyor kor yüreğim
ÖLüyorum her sabah ama
Diriltiyor her gece
Cankırıklarım bedenimi
Yaşıyorum , yaşamıyorum
Ölüyorum ölmek istiyorum
Gün hiç olmasın ! Olmasın gün
Yaşamak istiyorum . . .