AYIŞIĞI

AYIŞIĞI
fotoğraf için SERDAR YAŞAR'a teşekkürler :)

15 Eylül 2010

bir mt ve gece vardiyasındaki ruh hali

acayip gergin bir gecenin sabahında 00:00-09:00 vardiyasının geri kalan saatlerinin bir an önce dolması yönünde temenniler içerisinde uyuklamaktayım şuan
yorgunum ama sadece uykusuz olduğum için değil kendi içinde hala savaş verdiğim ve bir seri katil edasıyla işkence çektire çektire kalp atışlarımın durmasına çabalarken nasıl yorgun olmam
ağlayasım var
susmalıyım göz yaşlarımı durdurmalıyım içimede akmamalı söz yaşlarım
zamana isyan etmeyeceğim bu kez tüm isyanlarım kendinme tüm kızgınlığım nefretim bukadar salak oluşuma
işte öyle bir dengesizden sıra sıra saçmalıklar
hatanın lügatımdaki anlamı ne olmalı karar verebilmiş değilim
yanımda aradığımın sadece içimde olduğunu ve onu ordan kovmam gerektiğini bir kez daha iyi anladım ve hala bir başkasına deli deli çarpmaya niyetlendiğini görmekteyim küçük kalbimin ama ona okdaar yer yokki ...
ne zaman elim birine uzansa hep yanlış olana hep cıss dokunma denene uzanmakta
çekim merkezine doğru sürüklenirken hoşlandığım kişinin bende habersiz olması ve hatta belki hayatında birisi bile olması mümkündür
ama ben içimdeki bir başka acıyı atmaya çalışırken bir başkasına bunun ağırlığını zaten yükleyemezdim
iyiki ikiside uzakta ikiside çok uzağımda benliğim yüreğim acılarıma uzak olmaları sevindirici bir durum en azından yapayalnızım ve kimse bu kadar güçsüz olabileceğimi böylece farketmiyor yaralarımı görebilcek o insanlar yoklar
böyle hoşlantının aklımdan bile geçmesi ihanet gibi geliyor bir kalbe iki sevda sığmaz çünkü yenisi için yer açmaya çalışırken diğerini saklandığı yerden neşterle çıkartmam gerek ...
arada bir yüz görüyorum rüyamda karanlıkta seslenmiyor bana uzakta yan döndüğünde bir bakıyorum iki yüz aslında iksisde karanlıkta ikiside gelmiyor bana duruyorlar öylece uzakta biri nefretle bakıyor diğeriyse çekingen
ne yaptım allahım diyorum ağlaya ağlaya ben böyle ne yaptımda olmazlar hayatımda
bu sabah gün aydınlanırken ben şirketin terasında bunlar geçiyordu aklımdan
hep karanlık olacak benim küçük dünyam hep mutsuz
ne kadar pozitif olursam olayım okadar olumsuz ...
biryandan dua ederken diğer yandan bitsin bu işkence diye sayıklıyorum kabus bir gecenin sabahına uyanmış gibi ama aslında bu bünye o sabaha uyanmak için hiç uyumamış ki
uyuma çocuk uyuma uyuyupta sakın büyüme
sende benim arkanda değilde karşıma durmaya kalkma

uzağımda kal sakın yaklaşma platonik aşkım böyle iyisin arada bir selam yeter ...