seni çok boşladım cancağzım biliyorum ama son günlerde okadar zor bi dönemi atlatmaya çalışıyorum ki hiç bir acıya yada hiçbir ayrılığa benzemiyor bu ...küsme bana emi zaten yapayalnızım aslında bunu isteyende bi bakıma
iyice yalnız bıraktım kendimi sanırım ankara yolculuğum dışında pek kimseyle görüşmeye gitmiyorum hayattan soyutladım bu divane aylini tek görmek istediğim tek yüz hep bir ada bürünüyor özgür oysa artık hayatımda yok
bugün bi arkadaşımın artık derslerine yoğunlaşması gerektiğinden dolayı pek msnye girmeyeceğini öğrendim açıkçası biraz üzülmedim değil özgürü bi ona rahat rahat anlatıyordum kendi hatalarımı görmemdede çok faydası oldu zaten aslında gerçek anlamda hiç görmedim tanıyorum bile diyemeceğim bir arkadaşım bir dizi tesadüf eseri tanıştık desem yeri ama onunla konuşmak beni rahatlatıyordu ...
neyse bencillik etmemem gerek dimi hayta
sen feleğin sillesini çaktın bana yine darmadağın ettin beni , bak toparlayamıyorum kendimi , bak ne haldeyim gör bakalım eserini , mutluluk bana çoktu dimi sevmek aşk bana çoktu aldın işte artık yok
ama hala birileri için devam ediyorsun hayat bir şekilde , benim için zaman durmuş olsada , biyerlerde akıp geçiyor zaman ben hariç herkes için
herkesi al bakalım benden hayta arkadaşlarımı ailemi sevdiğimi herkes senin olsun bana ben kaldım yine korkma başetmesinide bilirim yok olmam , sakın sevinme ...