AYIŞIĞI

AYIŞIĞI
fotoğraf için SERDAR YAŞAR'a teşekkürler :)

6 Temmuz 2011

ne olacak ???

ilaçlar beni uyutmaya yarar mı sandın sayın psikiyatristim
gözlerim artık yorgun düşmüş bedenimin zoruyla kapanya çalışıyor ama bu ağır yükle boğuşan zihnim uyumaya izin verirmi sanıyorsun
anlam veremiyorum göz kuruluğu olan bir insan nasıl bu kadar çok ağlayabiliyor sonrada gözlerine bir avuç kum dolmuş gibi o gözler yanıyor
elimde olmadan bu duruma rağmen ağlıyorum kendime engel olamıyorum
kilo vermişim gözlerimin altı mosmormuş yüzüm asıkmış kendime zaman ayırıp bakmalıymışım hiç bir şey kafaya takmaaya değmezmiş
herkes bunları söylerken defolun gidin yaşadıklarımı bilmeden laf söylemeye ne hakkınız var diye haykırmak bağıra çağıra ağlamak sayıp sövmek istiyorum
söyleyemem bir şey diyemem kimseye
neden diycekler iyi misin diycekler anlat diycekler
sonrada en zayıf anlarında yüzüme vuracaklar
hatırlamaya katlanamadığım 14 gündür beni uyutmayan bu durumu
başkasının ağzından duymaya hiç katlanamam
hiç bir zaman güvenmediğim hukuk sistemi biliyorum ki benim acımıda hafifletmeyecek
her zaman her şeyin güzel bir başlangıcı olması gerektiğine inanmıştım
en değer verdiğim şeyler bir bir alındı elimden
hep en zayıf noktamdan vurdu beni hayat
susmamı emredecek şimdi
ne yapmalıyım nefes alamıyorum
uyuyamıyorum
ilaçlarla gülümseyebiliyorum
ne yapmalıyım her gün mutsuzluk biraz daha yanıma sokuluyor
çıkar yol bulamıyorum bulamıyorum
bu içimdeki hiçbir zaman zaman çıkamayacağım bir labirent
sıkışıyorum her gün biraz daha içinde sıkışıyorum

-iyimisin?
-iyiyim.

ne kadar yapmacık oluyorum bunu söylerken dimi iç sesim seni susturup bunu söylüyorum

iyi değilim hiç iyi değilim çok kötüyüm kayboldum boşluktayım kocaman bir dalga aldı beni kıyıdan boğuluyorum
ben yüzme bilmiyorum
ben uçmayı bilmiyorum
ben bu yolu bilmiyorum
kötüyüm çok ne yapacağımı bilmiyorum
bu belirsizlik beni mahvediyor
ne olacak peki şimdi ne olacak ?

YAS

ruhum acılar içinde kıvranıyor kötü çok kötü bu olay
hangi mahkeme kararı dindirebilir acımı
hakimin vereceği hiç bir karar vermeyecek bana esli beni
hiç bi hakim kararı ile sağlayamacak eskisi gibi olmamı
annem kucağına alsa beni , ninni söylese uyandığımda silinir mi kötü olan her şey geçmişimden
bana hala masal anlatıyorken uyansam hayal kurmaya hakkım olur mu
evet dünya dönüyor
evet yaşıyorum
hayat bu kez lafım sana değil berbat alınyazıma
hayata tutunmak için her insanın bir sebebi var
peki ya benim
???
suratıma kapanan kapılarımdan , başıma gelen kötü olaylardan aksiliklerden başka neyim ...
dilim varmıyor söylemeye aslında ama yok yok bir şeyim yok
neye tutunsan paramparça oldu
kalbim ruhum benliğim kan revan
kalbim ruhum benliğim paramparça kırık dökük
nasıl bir araya toplayabilirim zamanla , zor bir ihtimal zor çok çok uzak bir hayal
kalabalık yanlızlığım
kimse anlayamaz bizi anlatamam derdimi
anlatılası dert değil çekilir acı değil çok çok kötü
geçmez yara daim olacak her denemede iyileşmeyecek ne yapsamda
gökkuşağım kayboldu , uğramazmı göz yaşlarımın ardından güneş
nerdesiniz renkler
bundan sonra bu kalp sürekli mi tekler
içimdeki çocuğu kaybettim bilemezler
saklandı çıkmaz bir daha onu derin izlerle incittiler
yok artık sobe
bense bundan sonra hep ebe ...
!
!
!