Resmin yanıbaşımda , tişörtüne sarıldım yanımdaymış gibisin . . .
Ama özlemin daha fazla kilometrelerce uzağımdasın aslında ,
Akşamları yanından ayrılıp eve döndüğümde bile delicesine özlerken seni
Ne kadar sitemkar olduğumu farkettim zamana
Seninle aynı şehirde olduğumu bilmek , aynı havayı tenefüs etmek bile bambaşka bir duyguymuş
İşte asıl yoksun kalmak :
//O şehirdeki sevdiğim nefes alıp verdiği havayı
Rüzgarın bana getirememesinden //
Acıtır içimi orüzgarın esmesini beklemek . . .