çok yalnızım neyi özlediğimi bile bilemediğim bir yokluğa gebeyim

acı olgunlaştırmakteyken bu zavallı bünyeyi

tüm sayıklamalar tek bir ada bürünür

SENSİZ SESSİZ

Böyle yalnız böyle sessiz dört duvar

İçimde sen içimde seller

Zaman neye yarar dursun saatler

Bitmiyor korkular , bitmiyor sürgünler , hasretin büyük efkar

Sen benim miydin bilemedim

Bilemedim niye bu sensizliğim

Sevgilim uykusuz gecelerim sensiz sessizim

Bu suskunluğu benmi seçtim

Avuçlarımda hala bıçak keskinliğideki sözlerin

Ben mutluluğu hiç mi haketmedim bilemedim

Yersiz gülüşleri özledim ve tüm hayellerimi

Verilen boş ümitler ;

Şİmdi hayata yenik bir ben ...

Şimdi tüm sözü yaslı bu matemi yaratmak çok kolay oldu sevdiğim ...